زنده کردن حیوانات منقرض شده/ دایناسورها هم برمی‌گردند؟
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۹۵۶۳۷
علم «زیست‌شناسی تجدیدحیات» در یک سال گذشته به پیشرفت بسیاری دست یافته است و این در حالی است که محققان این حوزه، در گذشته کاوش می‌کنند تا به راه حل‌هایی برای آینده برسند.
دانشمندان درصدد زنده کردن حیواناتی مانند دایناسورها نیستند – هر چند برخی از آنان هدف‌هایی برای احیای گونه‌های منقرض شده گیاهی و جانوری دارند – اما امیدوارند که مطالعه سلول های پیش از تاریخ بتواند منابع جدیدی برای رسیدن به داروها و راه هایی برای جلوگیری از فعالیت پاتوژن(عامل تولید بیماری)های خفته ارائه کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیشتر بخوانید:
استراتژی باورنکردنی سامسونگ/ قیمت رویایی گوشی پرچمدار جدیداین تحقیقات همچنین نگاهی به تاریخ انسان و چگونگی زندگی و مرگ نیاکان انسان در هزاران سال پیش فراهم می‌کند. ژان میشل کلاوری استاد ژنومیک در دانشگاه پزشکی مارسی فرانسه در کار شناسایی ویروس‌های زامبی در مناطق یخ زده سیبری بوده است.
با افزایش گرمایش جهانی و ذوب شدن یخ‌ها، ویروس هایی که ده ها هزار سال مدفون بوده اند، ممکن است بازگردند و به طور بالقوه می توانند زندگی روی زمین را نابود کنند . کلاوری در سال ۲۰۱۴ یک ویروس یافت شده در مناطق یخ‌زده سیبری را در آزمایشگاه، جداسازی کرد و از طریق تزریق آن به درون سلول های کشت شده موفق به احیای آن شد و موجب شد که آن ویروس برای اولین بار بعد از ۳۰ هزار سال عفونی (infectious ) شود.
سپس او و گروه تحقیقاتی همراهش در فوریه گذشته اقدام به جداسازی چند نوع از یک ویروس باستانی از چند نمونه خاک کردند که نماینده پنج خانواده جدید از ویروس‌های قبلا ناشناخته بود. این نمونه‌ها مربوط به ۴۸ هزار و ۵۰۰ و همچنین۲۷ هزار سال پیش بود و محققان با این ویروس اقدام به آلوده کردن ارگانیسم‌های تک سلولی کردند.
کلاوری تاکید کرد: این ویروس‌های زامبی یک تهدید مهم برای بشریت هستند. ما این ویروس های آلوده کننده آمیب را نماینده ای از سوی تمام ویروس های احتمالی دیگری می دانیم که ممکن است در مناطق منجمد سیبری باشند.
سایر زیست‌شناسان تجدیدحیات نیز در حال مطالعه بر روی گونه‌های باستانی به عنوان یک منبع احتمالی برای آنتی‌بیوتیک با هدف مبارزه با پاتوژن‌هایی هستند که بطور فزاینده‌ای در برابر درمان‌های متعارف مقاوم شده اند. در این ارتباط به عنوان مثال، سزار دلافونته استاد دانشگاه پنسیلوانیا و گروه محققانش در حال تحلیل اطلاعات ژنتیکی از نئاندرتال‌ها(گونه ای منقرض شده از انسان های باستانی) و گونه‌های حیوانی منقرض شده برای یافتن پروتئین‌ها یا مولکول‌های پپتید (پلیمر کوچکی که از به هم پیوستن اسیدهای آمینه با ترتیب مشخصی تشکیل شده) هستند که ممکن است قدرت‌هایی برای مبارزه با باکتری داشته باشند.
در همین ارتباط در سال جاری شرکت بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک «کولوسال بیوساینس» اعلام کرد که برنامه‌ای برای تجدیدحیات «دودو» دارد – پرنده‌ای بدون قدرت پرواز که در قرن ۱۷ منقرض شده است. این شرکت همچنین از فناوری پیشرفته توالی «دی ان ای» و ویرایش ژنی و زیست‌شناسی ترکیبی (سنتتیک) برای زنده کردن ماموت پشم‌دار و ببر تاسمانی که قرن گذشته در استرالیا منقرض شد، استفاده می‌کند.
بیشتر بخوانید:
رونمایی رسمی از اولین خودروی ساخت شیائومی/ عکس روسیه با ناسا به توافق رسید وزارت ارتباطات موافقت کرد/ افزایش ۳۴ درصدی تعرفه اینترنت بازگشت قدرتمند برند قدیمی تلفن همراه با گوشی‌های جدید جا به جا کردن ساختمان عظیم ۲۰۰ ساله با استفاده از صابون/ عکس۵۸۵۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1854074منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: انقراض حیوانات و گیاهان جانوران منقرض شده دایناسور منقرض شده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۹۵۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف موجوداتی که 540 میلیون سال قبل اقیانوس‌های زمین را نورانی می‌کردند (+عکس)
بسیاری از موجودات آب‌های جهان را نورانی می‌کنند. از میکرواوگانیسم‌هایی گرفته که خطوط ساحلی را در تاریکی شب به رنگ آبی برقدار در می‌آورند تا قلابچه‌ماهی‌های اعماق دریا که از فریب‌دهنده‌های درخشان‌شان برای اغوا کردن طعمه استفاده می‌کنند، طیف وسیعی از مخلوقات دریایی از طریق پدیده‌ای طبیعی با عنوان بیولومینانس یا زیست‌تابی از خودشان نور ساطع می‌کنند.
به گزارش راهنماتو، اکنون نتایج یک مطالعه تازه از اولین نمونه‌های زیست‌تاب‌ها در روی سیاره زمین پرده برداشته و تاریخ حضور آنها به روی زمین را تا زمان آغاز نخستین روزهای حیات حیوانات به عقب کشیده است. بر اساس این مطالعه در حدود 540میلیون سال قبل، حیوانات نرم و شاخه‌داری با عنوان اوکتوکورال‌ها شروع به نورانی کردن اقیانوس‌ها کردند.
نتایج این مطالعه که در نشریه Proceedings of the Royal Society منتشر شده است، از رابطه اوکتوکورال‌های اقیانوس‌های مدرن ما استفاده کرده تا به سمت عقب حرکت کند و مشخص کند این زیست‌تاب‌های ورقه-مانند چه زمانی پا به قلمرو حیوانات گذاشتند.
در دریاهای امروزی، اوکتوکورال‌ها انواعی از فرم‌ها مانند قلم‌های دریایی، پنکه‌های دریایی و مرجان‌های نرم را دارند. دانیل دلئو، زیست‌شناسی که این مقاله را برای موزه تاریخ طبیعی آمریکا نوشته است، می‌گوید:
«اوکتوکورال‌ها مرجان‌های نرم‌تنی به شکل درخت هستند. نام‌شان را از قرینگی بدن‌شان که هشت قسمت دارد، گرفته‌اند. اوکتوکورال‌ها اغلب باغ‌های مرجانی و جنگل‌های حیوانی در اقیانوس، به خصوص در اعماق آب، درست می‌کنند که می‌تواند خانه و پرورشگاهی برای طیفی از حیوانات باشد.»
در این مطالعه محققان به این دلیل روی اوکتوکورال‌ها تمرکز کردند که اغلب آنها زیست‌تاب هستند. درست مثل همه ارگانیسم‌های زیست‌تاب، در اوکتوکورال‌ها هم آنیزمی با عنوان لیوسفراس با ترکیب لوسیفرین واکنش نشان می‌دهد و نور تولید می‌کند.
جانورشناسان تاکنون توانسته‌اند تخمین بزنند که توانایی نورتابی حدودا 100بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. اما اینکه این موجودات زنده دقیقه از چه زمانی به قابلیت نورتابی مجهز شدند، مشخص نبود.
تا قبل از مطالعه اخیر، قدیمی‌ترین نمونه شناخته‌شده زیست‌تابی به سخت‌پوستان 267میلیون ساله نسبت داده شده بود. دلئو و همکاران نویسنده‌اش انتظار داشتند که این توانایی بسیار قدیمی‌تر باشد. اوکتوکورال‌ها با گونه‌های نورانی متعددشان، به نظر می‌رسید که گروه خوبی برای گردآوری شواهد باشند.
دلئو می‌گوید:
«اوکتوکورال‌ها به دلیل بدن‌های نرم‌شان مثل مرجان‌های استخوانی و سنگی فسیل نمی‌شوند.»
بعضی وقت‌ها تنها ماده‌ای که در اختیار کارشناسان است، بخش‌های کوچک و سخت سازه‌های مرجانی به نام اسکلریت است. واکنش زیست‌شیمیایی حیاتی را هم نمی‌توان مستقیما در فسیل‌ها مشاهده کرد، بنابراین کارشناسان می‌بایست به خطوط دیگری از شواهد برای رسیدن به خواستگاه زیست‌تاب‌ها تکیه می‌کردند.
دلئو و همکارانش برای پاسخ به این پرسش به درخت خانوادگی اوکتوکورال‌ها پرداختند. آنها برای آنکه فرگشت زیست‌تابی در اوکتوکورال‌ها را دنبال کنند، به شباهت‌های ژنتیکی در میان اوکتوکورال‌ها و خویشاوندان‌شان پرداختند. حدودا 3500 یا تعداد بیش‌تری از اوکتوکورال‌ها به گروهی بزرگ‌تر به نام آنتوزوآ تعلق دارند که مرجان‌ها و شقایق‌های دریایی را در بر می‌گیرد.
جانورشناسان به دنبال گونه‌هایی بودند که توانایی زیست‌تابی داشتند تا بتوانند تعیین کنند که این توانایی چند بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. علاوه بر آن محققان عمقی که اوکتوکورال‌ها در آن زندگی می‌کنند را بررسی کردند تا ببیند آیا نورتابی در عمق و سطح دچار فرگشت شده یا خیر.
با همه این ارزیابی‌ها آنها تخمین زدند که اجداد اوکتوکورال‌ها چه شکلی بودند و از کی در دریاها پدیدار شدند.
محققان پیشنهاد می‌دهند که توانایی زیست‌تابی در اوکتوکورال‌هایی با مکانیزم‌های زیستی مشترک آن‌چنان شایع است که آخرین جد مشترک این گروه احتمالا زیست‌تاب بوده است.
این جد در آغاز دوره کامبرین در حدود 542 میلیون سال قبل، زمانی که جهان در بسیاری از ابعاد در حال شکوفایی بوده و اشکال تازه حیوانات به سرعت در حال تنوع‌یافتن بودند، زندگی می‌کرده است. آنها همچنین تخمین زده‌اند که نخستین زیست‌تاب‌ها احتمالا در آب‌های کم‌عمق به وجود آمده‌اند و بعدها به آب‌های عمیق راه یافته‌اند.
کانال عصر ایران در تلگرام
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند